Sympathy for the devil
Dit is eigenlijk geen column, het is een pamflet. De drang om hier over te willen schrijven, ontstond door het lezen van het boek ‘Het tijdperk van Michaël’ van Emil Bock. Bock schreef dit kort na de Tweede Wereldoorlog. Mijn levensgezel Wilke kocht het eind jaren zeventig, als twintiger. Ik zou er toen nog weinig tot niets van begrepen hebben. Een mens moet rijpen gedurende zijn leven. Mijn oog was al eerder naar onze boekenkast getrokken waar het bleef haken bij dit werk. Ik legde het klaar, eerst naast mijn bed, later naast de bank in de woonkamer. Op een gegeven moment kon ik het niet meer negeren en begon ik erin te lezen. In één woord: verhelderend. Geen makkelijke materie, maar als je je ervoor openstelt, kan het je…