Willem III leeft! Deel 3
Ik zat nog steeds in hurkhouding voor koning-stadhouder Willem III. Het viel me nu pas op dat hij een beetje een bochel had. Om hem niet in verlegenheid te brengen, verplaatste ik mijn blik naar zijn neus. Die was groot en krom, bovenop pronkten een paar stugge haren waar ik mijn ogen niet van af kon houden. Wat was het stil in dit deel van het paleis. Alsof de eenentwintigste eeuw met al zijn lawaai hier niet doordrong. Willem keek me aan zonder iets te zeggen. Daarna kuchte hij. Het klonk niet best. “U ziet zo grauw. Al dat binnen zitten is ook helemaal niet gezond. Zullen we een keer gaan wandelen in de tuinen, als iedereen weg is?” draafde ik door. Willem leek niet te luisteren. Hij plukte gedachteloos een…
Willem III leeft! (2)
Er waren zes weken verstreken. De zomer was op zijn retour, vage rottingsgeuren kondigden het herfstseizoen aan. Het was daarom dat ik aan Willem III moest denken. Ondanks zijn opmerkelijke lichaamsgeur had hij geen onaangename indruk op mij achtergelaten. Laat ik het weer eens op een bezoekje wagen, sprak ik tegen mezelf. De portier groette mij. Ze kennen me, daar bij Het Loo. Niemand zou mij verdenken van het mijzelf onrechtmatig toegang verschaffen tot het paleis. Het was toch bijzonder dat nog nooit iemand die zijdeur ontdekt had. En terwijl ik dat dacht, ging ik sneller lopen. Want het zou kunnen dat mijn fantasie met het kijken naar de oude deur op de loop was gegaan. Ook zou het kunnen dat ik op een bankje in de orangerie in slaap…
Willem III leeft! (1)
Het was zo’n lente waarop ik plotseling zin kreeg om in de tuinen van museumpaleis het Loo te gaan wandelen. Ik houd ervan toe te geven aan mijn impulsen, dus pakte ik mijn huissleutel en bankpas. De sleutel propte ik in het borstzakje van mijn blouse, het pasje plaatste ik onder mijn pet. Even later passeerde ik de entree van het landgoed en huppelde over de oprijlaan. Het was warm, de zon scheen en een zacht briesje deed de bomen sereen ruisen. Ik slenterde door de barokke tuinen, bewonderde de historische rijkdommen en ontdekte toen een kleine gammele deur aan de zijkant van het paleis. Om me te beheersen is niet makkelijk voor mij. Zie ik een deur, dan wil ik er achter kijken. Mijn hart sprong op, want de…