Dit is eigenlijk geen column, het is een pamflet.
De drang om hier over te willen schrijven, ontstond door het lezen van het boek ‘Het tijdperk van Michaël’ van Emil Bock. Bock schreef dit kort na de Tweede Wereldoorlog. Mijn levensgezel Wilke kocht het eind jaren zeventig, als twintiger. Ik zou er toen nog weinig tot niets van begrepen hebben. Een mens moet rijpen gedurende zijn leven.
Mijn oog was al eerder naar onze boekenkast getrokken waar het bleef haken bij dit werk. Ik legde het klaar, eerst naast mijn bed, later naast de bank in de woonkamer. Op een gegeven moment kon ik het niet meer negeren en begon ik erin te lezen. In één woord: verhelderend. Geen makkelijke materie, maar als je je ervoor openstelt, kan het je tot in de diepte van je ziel doordrenken.
Het is uitgegeven door Christofoor (alleen nog bij antiquariaat te koop), een boek geschreven vanuit het antroposofische gedachtegoed. Rudolf Steiner was een man, integer en menslievend, die kon schouwen ver terug in het verleden en ver vooruit in de toekomst. Dus hij wist wat ons nog te wachten stond. Bock kende Steiner goed. Toen hij dit schreef was de grondlegger van de geesteswetenschap al enige tijd niet meer op Aarde en waren de gevolgen van de Tweede Wereldoorlog nog tastbaar, op alle fronten.
De aartsengelen hebben telkens enkele honderden jaren invloed op de aarde en dan wel op dat gebied, dat nodig is voor de ontwikkeling van de mensheid. Bock zegt dat dit feiten zijn in het bovenzinnelijke gebied en dat dit mensen die geheel niets van een bovenzinnelijke wereld willen weten, weinig zegt. Maar ik ga gewoon door, want het behoort tot het meest essentiële van onze tijd, dat men het bovenzinnelijke moet gaan begrijpen.
Tot eind 19e eeuw had de aartsengel Gabriël de taak de mens te inspireren de omgang met de materie te ontwikkelen, waarin het denken meer centraal kwam te staan. Dat is ook gebeurd maar, zwakheidje van de mens, men schoot er veel te ver in door. Ook nog toen Gabriël werd afgewisseld door Michaël.
Men ziet deze aartsengel altijd voor zich met een harpoen en één draak maar hij heeft er twee te verslaan. Het is het tweevoudig gelaat van het boze. Het dier met de zeven hoofden en tien horens, Leviathan, dat uit de zee opstijgt is een vijandelijke macht waarmee wij mensen flink te dealen hebben. Om een sterk en gezond mens te zijn moet er een solide samenwerking zijn tussen ziel en geest. Alleen ziel, tja, dan zit het gevaar erin dat je je overgeeft aan morele afdwalingen, dan krijg je die Luciferische verleiding. Dit is wat men altijd preekte in de kerk. Men zag alleen het moreel-boze. Dat andere wezen, die met de twee horens, die doorzag men niet. En nog steeds niet. Het is Behemoth, ook wel bekend onder de naam Ahriman en hij komt van het vasteland. Dit boze wezen vindt het heerlijk zich te mengen in de wetenschap en techniek en wil zo de mensen beheersen. Zijn doel is het, de mens te verleiden tot een zielloze geestesgesteldheid. En kijk om je heen, need I say more. Je vindt het in alles wat met zogenaamde vooruitgang te maken heeft en met het belust zijn op geld en meer, meer, meer. Bock zegt dat we de techniek zeker nodig hebben maar als deze ongeremd en onverzadigbaar voortgaat zonder dat óók de mens zich in gelijke mate ontwikkeld, dan krijg je problemen. Héle grote problemen.
“Tenslotte staat de mens dan radeloos en tot slavernij gebracht, getiranniseerd door zijn eigen scheppingen, de machines, de organisaties, de bureaucratie,” aldus Bock.
Want we moeten nu eenmaal evenveel aan innerlijkheid opbrengen als we aan uiterlijkheid hebben voortgebracht.
Geen wonder dat Michaël een strenge en meedogenloze aartsengel is. Maar dan wel een die het allerbelangrijkste werk verricht van alle werken hier op Aarde. Zijn taak is het de mensheid naar de Christus-energie te leiden, de opening te maken in de versluiering die al veel te lang mensen van dát afhoudt, waar het wérkelijk om gaat. Een helse en ondankbare klus want toen vanaf 1933 er echt enorm veel hulp uit de lichtwereld was, zagen de mensen het niet, gewend als ze waren om zich louter op stoffelijke zaken te richten. De politiek, de techniek, de vooruitgang.
Het wrange is dat als het licht niet wordt gezien, daardoor het duister een enorme kans van slagen heeft (op dit gegeven heeft Carl Gustav Jung ook gewezen bij geestesziekten, daarbij gebeurt in feite hetzelfde).
En zo kregen de nazi’s voet aan de grond. Bock schrijft dat Hitler dan wel een grootheidswaanzinnige was, maar dat het nazisme nooit had kunnen gedijen als de sfeer op aarde/de mensheid daar niet ontvankelijk voor was geweest.
Dit moet een enorme teleurstelling voor Michaël geweest zijn. Nu zou je toch zeggen dat mensen van zoiets als het uitroeien van bevolkingsgroepen en het systematisch verwoesten van steden, wel iets geleerd moeten hebben. Maar helaas, daarna is het materialistische denken alleen maar toegenomen. God werd ondertussen maar helemaal afgezworen. Een ook de kerken gingen mee in de uiterlijke schijn. Dit heeft de mensheid in zijn totaal verzwakt.
En nu staan we op een nieuw keerpunt. Het lijkt er sterk op dat we nog één kans hebben om via Michael bij de Christus-energie te komen. En wat betekent ‘deze energie’? Een geheel ander bewustzijn bij mensen in een geheel andere wereld. Waarin er een balans is tussen licht en donker, zodat het kwaad niet meer de overhand krijgt. Het gaat altijd om het gulden midden. Maar dan moeten wij mensen daar wel ontvankelijk voor zijn.
Hitler schreef ‘Mein Kamf’, Schwab schreef ‘The great reset’. Slechts een klein percentage (men schat 25%) van de mensen thans doorzien de schokkende misdadige praktijken van het Digitale Financiële Complex (de hoofdrolspeler) waaronder de grote en welbekende IT bedrijven vallen, de grootste vermogensbeheerders, de hoge adel, plus in hun kielzog – omdat ze niet anders meer kunnen – de overheden van (bijna) alle landen ter wereld. Deze partijen hebben zich verenigd in het WEF (waar Schwab de scepter voert). Samen vormen ze het mondiale machtscentrum: de geest van de antichrist die voorafgaat aan de komst van de Christus(energie).
De meeste mensen laten de leiding met een gerust hart aan politici over, de wetenschap en grote bedrijven. Sympathy for the devil, maar niet bewust.
Dit legt Erich Fromm (psycholoog/filosoof geboren 1900, gestorven 1980) zeer verhelderend uit in zijn boek ‘Angst voor vrijheid’. Eens in de zoveel tijd verlangt een volk zelfs naar een dictator. Alles beter dan zelf verantwoording nemen en zelf nadenken want dat vergt nogal wat van een mens. Bovendien kan de werkelijkheid vele malen schokkender zijn dan je het ooit zou kunnen bedenken. Het kan een keuze zijn om vooral dan niet zelf op onderzoek uit te gaan.
Dus het gros van de mensen in deze tijd, gelooft werkelijk dat er een zeer ernstig nieuw virus uit de lucht is komen vallen, waar we allemaal aan dood kunnen gaan en dat alleen een vaccin, wat zeg ik, jaarlijks twee vaccins minstens, ons kunnen redden. De keuze voor de maatregelen, hoe inconsequent ook en ver buiten proporties, ondersteunt men van harte. Deze angst-hypnose, waar vooraanstaande hedendaagse psychologen over schrijven, kan alleen ontstaan als de mens is afgesneden van de geestelijke wereld. Dán kunnen de kwade krachten met een volk doen wat ze maar willen. Ook al liegen en bedriegen ze, men trapt er met open ogen in.
Niemand minder dan Paulus, ja die aanvankelijk ongelovige apostel, spreekt hierover in het grote opstandingshoofdstuk van de eerste brief aan de Corinthiërs. Als je dit leest denk je: bizar, er staat exact wat er nu op Aarde gebeurt. Alleen, zegt Emil Bock, richten hedendaagse christenen zich slechts op moraal verval en trappen ze even hard in de vermomming van de duivel. Zoals ik al noemde, is het boze niet alleen actief op het vlak van de gezindheid en de moraal, maar ook op het gebied van het denken, de kennis. Het valt minder op, het heeft een mooi verzorgde vermomming. Bij moord en doodslag is het duidelijk. Maar als bijvoorbeeld een zogenaamde deskundige iets beweert dat aanspraak maakt op de wetenschap, kan het heel goed ook om iets demonisch gaan en dit kan sinistere vormen aannemen.
Bock vraagt zich, eind jaren veertig van de vorige eeuw, af waarom het christendom in het ontzaglijke spel der krachten niet ingrijpt. Waarom dit niet de geestelijke rots is, waarop de golven van verwoesting en vernietiging breken. Hij geeft ook het antwoord. Omdat het vastzit in het traditionalisme, het dogmatisme (ontstaan door scheiding van geloof en weten) en het egoïsme.
Michaël is een aartsengel om bloedserieus te nemen. Hij verlangt ernaar dat we omkijken, zodat zijn blik zich kruist met die van ons. Dán heeft hij eer van zijn werk.
Als die 25% van de zogenaamde ‘complotdenkers’ zich niet uitsluitend vastbijt op de praktijken van de slechteriken maar ook hun blik naar boven richt, naar het licht, kan het goedkomen. Niet de totale mensheid is nodig om een verandering te bewerkstelligen.
Ik ben zonder religie opgevoed, de Bijbel is voor mij dus altijd nog een vrij nieuw boekwerk en ik geloof dat de boeken die het mystieke christendom beschrijven en die vernietigd zijn, nog veel meer waardevolle informatie verschaffen. Maar dit, wat Bock schrijft over Paulus en zijn voorspelling, komt zuiver op mij over. En wij, die complotdenkers genoemd worden, die geen experimenteel ‘vaccin’ in ons lijf willen, wij zullen bespot en gedemoniseerd worden, er zal haat zijn en er zal naar ons gewezen worden. Want verdeeldheid zaaien hoort nu eenmaal bij een duivels plan. Toch zal een niet onbelangrijk deel van de mensen over enige tijd blij zijn dat wij ons nek uitgestoken hebben en standvastig zijn gebleven.
We gaan het nog beleven.
Emmy Fons, 3 september 2021
