Het was een sombere dag voor haar. Met haar bijna eenennegentig jaren was mijn tante bezig bijna al haar zussen te overleven, ook die jonger waren dan zij. Nu was het tijd voor het afscheid. Tijdens de autorit naar het crematorium waren er vele herinneringen in haar opgekomen. Waar ze samen over hadden gesproken, gelachen, gehuild en waar ze soms over hadden zitten bakkeleien.
Zoals door de overheid bepaald, was het afstand houden van elkaar ook de regel in het crematorium. Daarom waren er niet zoveel mensen, goddank, mompelde ze in zichzelf.
Voordat de rest van de familie kwam, werd aan de direct-naasten de gelegenheid geboden een voor een afscheid te nemen van de overledene.
Haar jongere zus lag in een witte kist, beschilderd met rode rozen. Ze vond het een mooie behuizing voor iemand die het aardse leven had verlaten.
Toen was het de beurt aan haar om, voordat de deksel op de kist ging, afscheid te nemen. Ze liep naar de kist, zocht een plekje en bleef daar staan, haar blik gericht op haar zusje.
Ze waardeerde het dat ze daar alleen kon staan, zonder het verdriet van de anderen dicht bij haar. Die overheidsregel was zo gek nog niet.
Als vanuit het niets was daar ineens een arm om haar heen. En nog een. De twee armen sloten haar in en de stem zei “Ik zag je daar zo alleen, ik kon je niet laten staan in je eentje.”
Zij vond dat jammer. Want nu was ze uit de mijmering gehaald waar ze zo prettig in aan het vertoeven was, samen met haar overleden zus.

Echte spirituele meesters – hiermee kan je het kaf van het koren scheiden -komen pas met een antwoord als er door een leerling een vraag wordt gesteld. Zonder vraag geen actie. Zo blijft ieders vrijheid gewaarborgd.
Die regel is voor ons ook zo gek nog niet. Het zit in ons om een mens direct te helpen of te troosten, ook als de vraag er niet is. Maar als de vraag bij de ander nog onderweg is, ben je te vroeg. Of als de vraag er helemaal niet is, dring je je op. Het is de kunst om aan te voelen wanneer er een vraag is en wanneer niet. In het geval van mijn tante was de bedoeling goed, maar er was geen vraag. Sinds ik weet van de meester- en leerling-regel, ben ik hier alert op.