Columns Vruchtbare Aarde

Ik las in het boek ‘Een huis in Engeland’ van Maarten Asscher dat hij vanuit Groot-Brittannië een doos ‘Imperial Leader’ zeeptabletten had laten overvliegen, als krachtige hulp voor het bovenhalen van zijn herinneringen aan het huis van zijn grootouders. Zijn opa gebruikte de zeep altijd.Alleen al door dit te lezen […]

Een wonderlijk fenomeen blijf ik het vinden dat God mensen in series heeft bedacht. Je ontmoet iemand voor het eerst en toch doet die persoon je vrij snel denken aan iemand uit je kennissen-, vrienden- of familiebestand. Zelfde type qua uiterlijk, zelfde gebaren. Zelfs de stem komt overeen. Ik weet

Als deze column verschijnt is het herfst en zal hij wel zo zoetjesaan vertrokken zijn maar op dit moment is hij er nog, musca domestica, de huisvlieg. Deze vertoeft graag binnenshuis. Hij ziet zijn kans schoon als er ergens een opening is. Hij poept dat het een lieve lust is,

Ik kijk graag naar mensen en ik lees gretig (auto)biografieën. Ik vind dat boeiend. De meest eerlijke kant van een mens zie je als hij zich omdraait en je hem op de rug beziet. Hoe stoer iemand zich ook voordoet, zijn houding aan de achterzijde verraadt zijn kwetsbaarheid, zijn pure

Ik vond een map van mijn moeder, daterend uit de jaren dertig van de vorige eeuw. Mijn moeder overleed in 1994, mijn vader in 1997. Toen mijn vier zussen daarna alles aan het verdelen waren, vroegen ze of ik het wilde hebben. Ik zei direct ja want ik vind de

Op de balustrade van ons balkon zag ik een huismus die een hommel ontweek. Het musje was net geland. De hommel kwam aanvliegen en het vogeltje week behendig met een zwaai uit naar links, terwijl zijn pootjes bleven staan. Logisch, als er zoiets groots op mij afkomt, – letterlijk of

Van Hans Moolenbergh herinner ik mij een boek waarin hij de zielen van steden beschreef. Iedere stad heeft zijn eigen ziel en daardoor zijn eigen sfeer. Logisch, dat zo’n stadsziel van invloed is op haar bewoners. Mijn ouders en voorouders, al een paar eeuwen leven ze in Rotterdam. Ook ik

Gevonden in de tuin, juni 2020 Jaren waren er voorbijgegaan. Talloze keren zakte ik bij een veldje klavers door mijn knieën, vaak tevergeefs. Maar nu, heel recent, viel mijn oog erop, een klavertje met 4 blaadjes. In eigen tuin, nota bene.Al jong raakte ik gefascineerd door het fenomeen ‘klavertje-4’, vooral

Toen wij jong waren, hadden onze slaapkamers nog geen benul van dubbele beglazing met een warmte-isolerende werking. Als de buitentemperatuur daalde tot het vriespunt, had deze specifieke vorm van ruige rijp volop kans zich te manifesteren op de dunne en oneffen vensterruiten. IJsbloemen! IJskristallen kunnen zich door secundaire groeikernen uitbreiden