Hemmen (Overbetuwe) is een landgoed en dat is het al héél lang. Alleen is er geen kasteelheer meer. De eerste heer van Hemmen was Steven van Lynden. Net als al die Van Lyndens in de eeuwen erna kreeg hij dit gebied in zijn schoot geworpen. Dit genoegen viel hem ten deel omdat hij met een vrouw trouwde die er warmpjes bij zat. Haar vader had al die hectares land al in bezit.
Een beetje landheer kon natuurlijk niet zonder kasteel en daarom liet Steven in de tweede helft van de 14e eeuw een mooi exemplaartje bouwen. Zoals toen gebruikelijk was, moest er ook werkvolk komen om een gracht te graven, want een kasteel zonder gracht, dat sloeg destijds nergens op. Natuurlijk hoorde daar een slotplein bij, lekker knus binnen de muren. En niet te vergeten, een valbrug.
Er brak nog wel eens brand uit en het kasteel verouderde in de loop der eeuwen dus tijd voor iets nieuws, vond de toen heersende Van Lynden in de achttiende eeuw. In 1757 werd daarom op de oude fundamenten van het kasteel ‘Huis Hemmen’ gebouwd, een heel modern landhuis voor die tijd. Hiervan rest alleen nog maar een zielig stukje ruïne omdat de geallieerden in 1945 het huis volledig verwoestten teneinde de Duitse bezetters, die zich daar ophielden, te verjagen. Ten tijde van de bouw van Huis Hemmen besloot de familie gelijk maar het bos eromheen te laten kappen. Je moest immers mee met de heersende tuintrends en op dat moment was dat de Engelse landschapsstijl. Een park in deze Engelse stijl herken je aan de vele waterpartijen en laag over het water hangende bomen om het geheel der lijnen te verzachten. Ik moet zeggen dat ik nog steeds blij ben met deze beslissing van de Van Lyndentjes.
Vanuit het landhuis had de familie uitzicht op de vijver en op de Nonnenbrug. Deze brug naar de oprijlaan werd in de volksmond zo genoemd omdat de paaltjes vanuit de verte op de nonnetjes leken. Wij worden in deze tijd wat minder frequent geconfronteerd met deze bruiden van God en moeten om die reden ons voorstellingsvermogen iets meer aanspreken. Maar als je je best doet, zie je ze lopen, vooral vanaf de plek van de ruïne. Ik ben niet de enige die de brug vanaf deze plek fotografeert. Door zijn fotogenieke uitstraling is het een diva van jewelste geworden.
Als je je afvraagt of Hemmen nog steeds ‘landgoed’ genoemd mag worden, ja, dat mag want dat is het nog steeds. De laatste landheer en zijn vrouw waren kinderloos en daarom besloten ze dat na hun verscheiden landgoed Hemmen beheerd zou worden door een stichting. Dit werd vanaf 1931 ‘Het Lijndensche Fonds voor zending en kerk’. En zo is het nog steeds, tot op de dag van vandaag.