Daar staan ze.
Een mens die een ogenschijnlijk triviaal karweitje met liefde, aandacht en overgave doet, dat fascineert en ontroert mij.
Zo had ik eens in een historisch vakantiepark op de Veluwe uitzicht op een chaletje. Omdat het in die septemberweek zonnig en warm was, gingen veel senioren fietsen. Zo ook het oudere echtpaar tegenover mij. Ik schatte ze rond de tachtig en ze hadden alle twee een vouwfiets, nee geen elektrische. Als ze hun fietstochtje achter de rug hadden, plaatste mijn tijdelijke buurman ze tegen de zijkant van het chaletje. In de middag genoten hij en zijn vrouw in de tuin van de zon. Kopje thee, lezen, een beetje soezen.
Tegen etenstijd ging de vrouw naar binnen om de maaltijd te bereiden. Haar man liep dan naar de vouwfietsen en drapeerde daar een zeiltje overheen. Nou ja, een zeiltje klinkt oneerbiedig. Je hebt van die speciale hoezen, specifiek voor fietsen. Hij deed dit niet om de rijwielen aan het oog van een voorbijganger te onttrekken. Deze conclusie trok ik, nadat ik iets langer had gegluurd naar de hoes. Als decoratie had een ontwerper een reeks fietsjes bedacht. Onderaan de hoes, zo’n stoet van rijwielen uit verschillende periodes. Want de historie van de fiets is immers een interessante. Van deze aanblik kreeg ik tranen in mijn ogen, een fietsenhoes met fietsjes erop.
De oudere heer droeg iedere dag een zachtaardige pet in lichtgeel met wit. Hij had een vriendelijke uitstraling, met de krachtige breekbaarheid die God mensen vanaf een bepaalde leeftijd zomaar kan schenken.
Nadat hij de hoes over de rijwielen had getrokken, was het touwtje aan de beurt. De vouwfietsen werden ingepakt alsof ze naar bed werden gebracht: lekker slapen, ik stop jullie goed in, tot morgen, welterusten!
Daar kan geen leven volgepland met meditatie, yoga en neuro linguïstisch programmeren tegenop. De eenvoud, de toewijding, de natuurlijke kalmte! Een mooi karwei, dat je met de volle intentie uitvoert. Al doe je het honderd keer of vaker.
Later maakte ik er, een beetje schichtig en van een te grote afstand, een foto van. Als herinnering aan iets met liefde doen. En aandacht. En overgave.
februari 2018