Toen wij jong waren, hadden onze slaapkamers nog geen benul van dubbele beglazing met een warmte-isolerende werking. Als de buitentemperatuur daalde tot het vriespunt, had deze specifieke vorm van ruige rijp volop kans zich te manifesteren op de dunne en oneffen vensterruiten. IJsbloemen!

IJskristallen kunnen zich door secundaire groeikernen uitbreiden tot van die typische vertakkingen, dendrieten. Een voorbeeld van zo’n dendriet zag ik tijdens een vroege ochtendwandeling in een weids landschap. Nachtvorst had zich niets aangetrokken van de naderende lente. Ik passeerde een rustiek oud huisje. En daar was hij dan, het ijsbloemenruitje! Dat wilde ik fotograferen. Maar de man die daar net de deur uitstapte, keek een beetje boos. Discreet liep ik door.

Over boos gesproken. Mijn drie oudste zussen, die aan de voorzijde van onze kleine eengezinswoning een kamer deelden, bliezen met hun hete adem de ijsbloemen van de ruiten. Zo konden ze de jongens zien die door onze straat liepen. De bevroren kristallen namen allerlei structuren en groottes aan. Als mijn zussen bonje hadden, zag het patroon er grilliger uit dan als ze opgewekt driestemmige liederen zongen. Gefascineerd keek ik naar al die verschillende bloempjes en takjes. Ik had natuurlijk geen benul van invloeden van buitenaf op deze creaties. Maar met de ontdekkingen van Masaru Emoto is het interessant deze manifestaties van water in het licht van de historie te bekijken.

Emoto is een Japanse arts die in de jaren negentig foto’s maakte van bevroren waterkristallen. Het was een hele klus maar dat was het ruimschoots waard. De waterkristallen waren enorm expressief. Na leidingwater en water van rivieren en meren onder de loep te hebben gelegd, deed hij een experiment met muziek. Dit toonde aan dat er bijvoorbeeld bij de symfonie 40 van Mozart, de Goldberg-variaties van Bach en de Farewell song van Chopin, veel aantrekkelijker kristallen te zien waren dan bij Heavy metal of een lied over liefdesverdriet. Niet verbazingwekkend dat dit ook gebeurt met de woorden die mensen opschrijven en uitspreken. Sinds die tijd en in de wetenschap dat wij voor zeventig procent uit water bestaan, oefen ik mij in de schoonheid van het gebruik van woorden. Mooi van buiten, mooi vanbinnen, ga ik dan maar vanuit.